مرالژیا پارستِتیکا (Meralgia Paresthetica)
درگیری عصب حسی خارجی ران (lateral femoral cutaneous) معروف به meralgia paresthetica معمولا باعث درد و احساس کاهش حس، گزگز و مورمور یا خارش، خواب رفتگی یا کلفتی پوست می گردد.
عصب LFC، یک عصب تماما حسی است که از اعصاب کمری L2 و L3 منشا می گیرد. مسیر این عصب از وسط عضله psoas major، کنار رباط اینگوینال و superior iliac spine قدامی (استخوان لگن) است و مستعد تحت فشار قرار گرفتن در این مناطق می باشد.
علل مختلفی می توانند باعث "مرالژیا پارستتیکا" شوند:
چاقی، عارضه عمل جراحی در پایین شکم، تومور و اثر فشاری توده ها، عفونت، حاملگی، پیوند استخوان لگن، فشار دراز مدت در محل، پوشیدن لباس تنگ، بستن کمربند ایمنی. هرچند مواردی هستند که هیچ علتی برای آنها پیدا نشده است.
علایم
بیماران معمولا از درد، بی حسی و کرختی جلو و کنار ران شاکی هستند. بعضا درد سوزشی، خارش و مورمور نیز گزارش شده است. بعضی بیماران بعد از نشستن طولانی مدت مثل رانندگی و پوشیدن لباس های تنگ دچار این علایم می شوند.
در معاینه ممکن است کاهش حس در لمس، ریزش مو در ران آقایان و افزایش علایم در لمس یا ضربه بر روی anterior superior iliac spine بروز کند ولی معمولا ضعف عضلات دیده نمی شود. بررسی کامل اعصاب و عضلات کمری و اندام تحتانی در این بیماران لازم است چون ممکن است درگیری اعصاب کمری در اثر آرتروز یا بیرون زدگی دیسک، کوتاهی عضله ITB و نوروپاتی عصب فمورال با درگیری عصب LFC اشتباه شود.
تشخیص
بر اساس شرح حال و معاینه بالینی می باشد ولی تست نوار عصب و عضله (EMG) نیز بسیار کمک کننده است. تست الکترومیوگرافی (EMG) برای رد تشخیص های افتراقی و تایید آسیب عصب LFC ابزار بسیار مناسبی است. انجام تست نوار عصب و عضله بصورت متناوب می تواند میزان بهبود و ترمیم عصب را نیز مشخص بکند. از دیگر ابزارها انجام "تست SSEP" و "سونوگرافی با دقت بالا" می باشد.
درمان و توانبخشی
در اصل علت بروز نوروپاتی، مثل چاقی باید رفع شود. دارو درمانی (ضد التهاب، ضد درد نورپاتیک و غیرنوروپاتیک)، فیزیوتراپی، تحریکات الکتریکی (TENS)، ورزش درمانی تخصصی، لیزر درمانی، گرما یا سرما درمانی، موبیلیزیشن و مشاوره تغذیه برای کاهش وزن در صورت نیاز کمک کننده هستند.
در صورت عدم پاسخ به درمانهای ذکر شده، تزریق استروئید (کورتون) و یا بلوک عصب با بی حس کننده و در صورت پاسخ مناسب، تزریق مجدد با فنول یا بوتاکس می توانند مفید باشند.
جراحی؛ خط آخر درمان و در موارد نادر کاربردی است و می تواند کمک کننده باشد.
- پزشک معتمد خود را انتخاب کنید و بهترین احتمال ممکن در مورد بیماری خود را درنظر بگیرید
- بهترین راه تشخیص، ویزیت حضوری بیمار است
- تنها راه درمان، تشخیص صحیح بیماری است
- مطب بلوار کشاورز (روزهای زوج)
- 09925292378
- مطب قلهک (سه شنبه ها)
- 09939856016
مطالب مرتبط:
بیماریهای لگن و ران (کلیک کنید)