سندرم پیریفورمیس (Piriformis Syndrome)
سندرم پیریفورمیس بیماری نادری است که به علت آنومالیهای عضلانی ممکن است بر روی اعصاب سیاتیک گلوتئال تحتانی، عصب پوستی پشت ران، عروق وریدی و شریانی مجاور فشار وارد بکند و باعث درگیری یک یا همه عناصر ذکر شده شود.
عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران میچسبد. وظیفه عضله پیریفورمیس چرخش خارجی ران و دور کردن آن از محور مرکزی بدن است. به همین علت فرد معمولا در حالت ایستاده پای خود را بطرف خارج می چرخاند تا عضله کمی شل شود و فشار از روی عصب برداشته شود.
توجه: علت دردهای سیاتیکی یعنی دردهای انتشار از کمر لگن و باسن به پا علل شایعی از جمله تنگی کانال کمری و درگیری اعصاب کمری در اثر پارگی دیسک، آرتروز مفصل فاست کمری، وجود تومور یا توده در لگن، درگیری عضله پیریفورمیس یا دیگر عضلات لگنی در اثر تروماهای مکرر مثل تزریق یا نشستن های مکرر و فشار موضعی و دردهای میوفاسیال عضله است. همچنین کوتاهی عضله همسترینگ نیز می تواند علایم شبه سیاتیک را تقلید بکند.
توجه: متاسفانه به غلط با تعدد تشخیص "سندرم پیریفورمیس" مواجه هستیم که با واقعیت بسیار دور است و به نوعی یک نام گذاری غلط است مشابه رویکردی که نسبت به سندرم دنده گردنی یا سندرم خروجی توراسیک (TOS) بوده و نهایتا عنوان disputed یا "مورد اختلاف"، چون هیچ شواهدی برای تایید این بیماری ها وجود ندارد.
توجه: صرفا قرار دادن عضله پیریفورمیس در کشش (معاینه)، فشار با انگشت بر روی عضله پیریفورمیس و دردناک بودن آن یا تزریق موضعی و بهبود موقت علایم دلیلی بر تایید این تشخیص نیست، چون خیلی از این معاینات مثل تینل و فالن در CTS، حساسیت و اختصاصیت بالایی ندارند، تزریق کورتون یا داروی بی حسی در باسن نیز چون می تواند علایم ناشی از دردهای کمری را نیز کاهش بدهد (چون در مسیر اعصاب قرار دارد) قابل استناد نیست.
درد میوفاسیال پیریفورمیس و دیگر عضلات لگنی
این نوع درد مثل درد میوفاسیال عضله تراپزیوس می تواند انتشاری باشد و بعداز رد دیگر علل مطرح است و براحتی قابل درمان است.
تشخیص
5 شرط لازم برای عنوان کردن آسیب عصب سیاتیک در اثر فشار عضله پیریفورمیس (سندرم پیریفورمیس واقعی): 1. علایم واقعی درگیری عصب نه فقط درد تیرکشنده یا احساس بی حسی (درگیری حسی و حرگتی در معاینه) 2. مثبت بودن تست نوار عصب-عضله عصب سیاتیک و نرمال بودن EMG عضلات پارااسپاینال کمری 3. MRI کمر و لگن کاملا نرمال باشند 4. مشاهده فشردگی عصب در جراحی باز 5. به دنبال جراحی و برداشتن فشار از روی عصب علایم بهبود یابددرمان
درمان سندرم پیریفورمیس (واقعی) که بسیار نادر است فقط جراحی است.
ولی علایم سیاتیکی در اثر درد میوفاسیال با درمانهای طب فیزیکی مثل طب سوزنی، کاپینیگ و ماساژ و مهمتر از همه انجام تمرینات کششی و تقویتی قابل درمان هستند.
توصیه: مطالعه مقاله معتبر زیر در همین رابطه (سندرم پیریفورمیس)
The piriformis is a overdiagnosed
مطالب مرتبط:
بیماریهای کمر (کلیک کنید)