ورزش برای بیماران تحت شیمی درمانی و دوره بعداز آن
بعضی از داروهای کموتراپی مثل آنتروسایکلین عوارض قلبی ایجاد می کنند و در نتیجه باعث افت عملکرد فیزیکی میگردد. افرادی که تحت درمان با دوزهای قابل توجه این داروها (کاردیوتوکسیک) هستند معمولا دچار افت زمان ورزش، افت حداکثر جذب اکسیژن (VO2max)، پاسخ غیرطبیعی ضربان قلب، تغییرات نوار قلب و افت فشارخون ناشی از ورزش می گردند، اما علیرغم همه این تغییرات، با یک برنامه منظم و تخصصی توانبخشی، می توان در بعضی از این پارامترها بهبودی ایجاد کرد.
مطالعات مختلف نشان داده اند که یک برنامه ورزشی هوازی (آئروبیک) منظم، صحیح و تحت کنترل بخصوص به شکل گروهی، می تواند اثراتی مفیدی در کاهش درد، کاهش میزان افت دوره ای سلول های گلبول سفید، افزایش تحمل هوازی و کاهش افت عملکرد در تست ورزش بر روی تردمیل، افزایش توده بدون چربی بدن (lean body mass)، کاهش چربی، افزایش قدرت عضلانی و کاهش زمان بستری بیمارستانی (hospitalization) داشته باشد.
مطالب مرتبط: (کلیک کنید) سندرم تحلیل فیزیولوژیک (deconditioning)