درمانهای اصلاح کننده بیماری ام اس (DMTs) یا Disease-Modifying Therapies
اولین نسل DMTs (تزریق زیرجلدی یا عضلانی)، اینترفرون بتا (IFN-β) و گلاتیرامر استات هستند.
IFN-β۱a شامل داروهای آونکس (Avonex) با کاهش عود ۱۸%، بتافرون (Betaferon)، اکستاویا (Extavia) و ربیف (Rebif) می باشد. این داروها تزریقی هستند و در صورت نیاز به دوز پایین، عضلانی-هفته ای یکبار و دوز بالا، زیرجلدی-هفته ای ۳ بار استفاده می شوند. شایعترین عارضه علایم شبه آنفلونزا می باشد.
IFN-β۱b یا بتاسرون (Betaseron) به شکل تزریق زیرجلدی با دوز بالا هفته ای ۳ بار (EOD) می تواند باعث کاهش ۳۴ درصدی حملات عود و کاهش ۸۳ درصدی در ضایعات فعال MRI شود (مثل Rebif).
گلاتیرامر استات (Glatiramer acetate) یا کوپاکسون (Copaxone) به شکل تزریق زیرجلدی (۲۰mg روزانه یا ۴۰mg سه بار در هفته) با کاهش میزان عود ۳۰ درصدی و ضایعات فعال MRI با ماده حاجب ۳۵ درصدی می باشد.
این سه دسته دارو به علت عوارض قابل کنترل و تاخیری، علیرغم تولید داروهای جدید و خوراکی، هنوز توسط بسیاری از پزشکان، به عنوان اولین خط درمان استفاده می شوند.
داروهای خوراکی
برای کنترل عود در نوع عودکننده بهبودیابنده (RRMS) کمک کننده هستند و هر سه باعث کاهش گلبول سفید (لنفوپنی) و کاهش ایمنی می شوند.
فینگولیمود (Fingolimod) یا گیلِنیا (Gilenya): با کاهش میزان عود ۵۰ درصدی.
تری فلوناماید (Teriflunomide) یا اوباجیو (Aubagio): با کاهش ۳۱ درصدی عود، بهبود در ناتوانی با دوز ۱۴mg روزانه، اثر کاربردی در درمان آرتریت روماتوئید. این دارو در دوره بارداری و شیردهی ممنوعیت قطعی دارد.
دی متیل فومارات (Dimethyl fumarate) یا BG-12 یا تکفیدِرا (Tecfidera): با کاهش عود ۴۵ تا ۵۰ درصدی.
داروهای تزریق وریدی (IV)
ناتالیزوماب (Natalizumab) یا تیسابری (Tysabri): با کاهش ۷۰ درصدی عود، ۴۰ درصدی در ناتوانی و ۹۲ درصدی در ضایعات فعال MRI با دوز یک تزریق در ماه. عارضه مهم این دارو PML می باشد (توضیح در پایین).
میتوکسانترون (Mitoxantrone) یا نوانترون (Novantrone): یک نوع داروی شیمی درمانی به حساب می آید و فقط در MS پیشرونده کاربرد دارد و به شکل تزریق سه ماه یکبار و در کاهش میزان حملات و ضایعات MRI بسیار موثر می باشد. عارضه مهم این دارو نارسایی قلب (کاردیومیوپاتی) است، همچنین در دوره بارداری ممنوع می باشد.
آلِمتوزوماب (Alemtuzumab) یا لِمتِرادا (Lemtrada): داروی جدید و مفید برای کاهش و درمان عود MS (عوارض تقریبا شبیه Tysabri)
کورتیکواستروئیدها
تزریق وریدی متیل پردنیزولون (کورتون) و هورمون آدرِنوکورتیکوتروپیک (ACTH) در زمان عود و تشدید MS مفید هستند و میزان ناتوانی ها را در این بیماران کاهش می دهند.
پالس کورتون چندبار درسال در تحقیقات نشان داده است که در موارد پیشرونده بیماری می تواند آسیب مغز را به تاخیر بیاندازد.
عوارض درازمدت تزریق وریدی کورتون باید مدنظر باشد. (کلیک کنید)
لکوانسفالوپاتی چند کانونی پیشرونده (Progressive multifocal leukoencephalopathy) یا PML
یک بیماری سیستم اعصاب مرکزی (CNS) است که ماده سفید مغز را درگیر می کند (مثل MS) ولی بسیار نادر است و در زمینه نقص ایمنی و درگیری با ویروس JC ایجاد می گردد. این بیماری جزو عوارض Natalizumab نیز می باشد، در نتیجه این بیماران باید هر ۶ ماه MRI شوند و در صورت شک به بیماری، با بررسی CSF از نظر وجود ویروس JC در آن و تایید بیماری، باید ضمن قطع دارو، شروع پلاسمافرز و یک دوره تزریق وریدی متیل پردنیزلون انجام گردد.
مطالب مرتبط: کلیک کنید
توانبخشی در MS