پارگی روتاتور کاف یا بیماری گیرافتادگی شانه
(Rotator Cuff Tendinopathy)
آسیب تاندونی روتاتور کاف عبارت است از اختلال در فضای ساب آکرومیال که منجربه فشار بر تاندون سوپرااسپیناتوس می‌گردد. این بیماری معمولا در ورزشکاران و کارگرانی که عمل دورکردن (ابداکسیون) شانه را به طور مکرر و در دامنه‌ای بیشتر از ۹۰ درجه انجام می‌دهند، اتفاق می‌افتد، اگرچه احتمال درگیری در افراد کم تحرک نیز وجود دارد . در بسیاری از موارد یک قوس دردناک در دامنه میانی دورکردن (ابداکسیون) استخوان بازو وجود دارد . به همین دلیل نام دیگر این سندرم، سندرم قوس دردناک است که مهمترین مشخصه آن، دردی است که بیمار در دامنه میانی ۶۰ الی ۱۲۰درجه دورکردن استخوان بازو گزارش می‌کند.
نکته: استفاده از واژه سندرم برای این بیماری مناسب نیست.هنگامی که به هر دلیلی فضای ساب آکرومیال کاهش یابد و عناصر بافت نرم آن ناحیه تحت فشار قرار می گیرند و دچار آسیب می شوند.
- بر اساس تقسیم بندی Neer، آسیب روتاتور کاف یا سندرم گیرافتادگی شانه به سه دسته تقسیم می شود:
- التهاب و تورم تاندون
- فیبروز (تشکیل بافت‌های لیفی) تاندون
- پارگی تاندون
گیرافتادگی شانه می تواند اولیه یا ثانویه باشد. علل اولیه شامل آکرومیون قلاب مانند یا ضخیم شدگی لیگامان کوراکوآکرومیال می باشند. گیرافتادگی ثانویه علل بسیار متنوعی دارد از جمله ناپایداری مفصل شانه، ضعف عضلات اطراف شانه، ناپایداری یا اختلال در ریتم حرکتی (دیس کینزی) کتفی-سینه ای.
در مطالعات اخیر انجام شده، یکی ازعلل آسیب تاندون عضله سوپرااسپیناتوس، کاهش خونرسانی تاندون است که در حالت دور کردن (ابداکشن) یا بالا بردن دست رخ می دهد.
تشخیص
بر اساس شرح حال و معاینه بالینی می باشد، البته در صورت صلاحدید پزشک متخصص، عکس رادیولوژی، سونوگرافی و MRI می توانند کمک کننده باشند.
علایم
- افزایش درد در ناحیه فوقانی بازو و درد شانهدر عمل دورکردن بازو در دامنه میانی ۴۵ (یا ۶۰) الی ۱۲۰ درجه
- اختلال در فعالیت‌های روزمره بیمار همانند لباس پوشیدن
- حساسیت به لمس در ناحیه تاندون درگیر
- فعالیت‌های تکراری بالای سر و بالا آوردن مکرر شانه باعث تشدید درد می‌گردد.
یافته‌های رادیولوژی
- احتمال وجود شکستگی در ناحیه برجستگی بزرگ استخوان بازو
- وجود یک بافت سفید هلالی درصورت تاندونیت کلسیفیه
درمان
درمان براساس علل اولیه سندرم صورت می‌گیرد و به طورکلی شامل:
- درمان غیرجراحی
- درمان جراحی
درمان غیرجراحی
- درمان شامل درمان طب فیزیکی است.
- در مرحله حاد: ماساژ یخ، دارودرمانی و استراحت نسبی و پرهیز از انجام فعالیتهایی که موجب افزایش درد می شوند.
- در مرحله غیر حاد یا مزمن: طب سوزنی تخصصی، دارودرمانی، ورزش درمانی، گرمادرمانی، فیزیوتراپی و تزریق ساب آکرومیال یا داخل مفصلی استروئید (کورتون) و PRP
درمان جراحی
در صورت عدم پاسخ به درمانهای غیرجراحی یا در ورزشکاران حرفه ای
بیماری مرتبط: کلیک کنید